پ.ن 1)‏ فرض کنید که یک ماه تمام پی گیر برنامه‏ی اعتکاف وبلاگ نویسان باشم. همان برنامه ای که پارسال خودم یکی از شرکت کننده هاش بودم.
شروع می‏کنم کار ها را لیست کردن.
یک: آماده کردن لیست مساجد
دو: آماده کردن فرم ثبت نام
سه: آماده کردن فلش های تبلیغاتی
چهار: تماس با مساجد جهت گرفتن مکان
پپنج: شروع ثبت نام
هفت: فیلتر کردن ثبت نامی‏ها
هشت: تماس با ثبت نامی‏ها
و ...
ثبت نام با موفقیت تمام می‏شود و با ثبت نامی‏ها تماس می‏گیرم و از ذوق شان ذوق می‏کنیم و تک تک جاها را مشخص می‏کنم و کم کم تعداد شرکت کننده های هر مسجد مشخص می‏شود و شب اعتکاف می‏شود و یک کارت مسجد جمکران برای خودم کنار می‏گذارم و معتکف ن‏می‏شوم.
معتکف ن‏می‏شوم.

معتکف ن‏شدم. چرایش را نمی‏دانم. نه اینکه نمی‏دانم؛ می‏دانم که لایق نبودم ولی نمی‏دانم که چه کردم که لایق نبودم.
نمی‏دانم چه کردم که لایق نبودم؟!
وقاعا نمی‏دانم چه کردم که لایق نبودم ؟!

ناتانائیل به نظر من ثواب شما کمتر از ثواب معتکف شدن نبوده. حالا اینکه چرا معتکف نشدین رو باید خودتون جواب بدین.
--------------------------------
یاد غروب روز سوم اعتکاف پارسال می‏افتم

ابوعمر بغدادی رئیس القاعده در عراق، ایران را دو ماه اولتیماتوم داده است که اگر حمایت‏های مستقیم یا غیر مستقیم ایران از دولت رافضی عراق قطع نشود با ایران وارد جنگ تمام عیار خواهند شد.

نتیجه گیری اخلاقی:
یک: آمریکا دستش به ایران نمی‏رسد القاعده را علم کرده است.
دو: انگار القاعده را فشار آمده است بسیار.
سه:‏ عمره‏ای ها حواسشان باشد. با این حساب عمره، هم از این طرف هم از آن طرف تحریم می‏شود.
چهار: شعار انگلیسی ها را که بلدید. همان تفرقه بینداز حکومت کن را می‏گویم. ماهم بلدیم
پنج : !!!
شش: حضرت روح‌الله یک زمانی سخنی گفت که هرچه پیش می‌رویم بیشتر باورش می‌کنیم ((آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند))

مجاهد هم امام فرمود و هم آقا تاکید کرد: آمریکا هیچ غلطی نمی تواند بکند..
یاداشت‌های بدون متن این گفته‏های این یارو هم از جمله همون قضیه گربه و گوشت و اه اهه!
خانم ناظم یحتمل خواب نما شده اند آنهم از نوع  (( اضغاث احلام )).یحتمل تر از یحتمل تر آنکه ، این وبلاگ در روزهای آتی هدف عملیات انتحاری واقع گردد.
مظاهر بدبخت القاعده که ابزار دست ا مریکاس

وقتی سند تو آل می‌کردم (( این‌جا دارد می‌لرزد . اگر مردم حلالم کنید)) دستام می‌لرزید.
از چی؟ نمی‌دونم؟از اینکه‌دارم می‌میرم؟ مگر مرگ ترس دارد. خب آره که ترس دارد. چرا باید ترس داشته باشه؟ مگر مردن شاخ و دم دارد؟‌بالاخره همه می‌میرند. نمی‌میرند؟ میمیرند.
از کجا معلوم امشب زلزله نیاد و من زیر آوار نمانم. از کجا معلوم اصلا همین الان سکته نکنم بمیرم. اصلاً از کجا معلوم کلاغ سر کوچه نیفتد و من بمیرم؟!

اینها مهم نیست؟ پس مهم چیست؟ من از چه‌می‌ترسم؟ چرا من باید بترسم؟ من ... من آماده ام‌م ؟!  چرا سند تو آلی که فرستادم حلالم کنید بود. اگه الان بیفتم بمیرم با خودم چی بردم اون ور؟‌ غیر از گناه. غیر از کثافت. غیر از لجن. هاااا. تو کوله‌ام چهل تا دعای عهد پیدا می‌شه؟ می‏شه؟ ببین دعای عهد رو نگفتم هااا. دعای عهد دارم؟!؟ دارم؟!؟  دریغ از حتی یکی. دریغ.
................................
پ‌ن 1) خوبه هااا. بد نیست خدا هر چند وقت یک بار، یکی از همین زلزله ها بفرسته که بلکه شاید احیاناً یک‌زره بترسیم. نه!.
پ‏ن 2) برا پا نگار بالایی متاسفم!
پ‌ن 3) آیا من همونیم که ... ؟؟؟
پ‌ن 4) لینک دانلود دعای عهد

_______________________________
 پویا: بعضی آدمها با یه زلرله کوچولو  بیدار میشن و  یه خرده به خودشون میان ولی خیلی از آدمها  تا  خودشون رو توی قبر نبینن باور نمیکنن که مرگ برای خودشون هم هست.....خانوم ناظم: نمیدونم  این مدل عبرت گرفتنها نتیجه اش تا چه مدت دوام داره؟؟ اصلا نتیجه هم داره؟ اصلا مگه ما هم میمیریم ؟ نه بابا مرگ برا همسایه هست و استانهای همجوار...محیا مهدوی میدونید هر صحنه ای که میبینید هر چیزی که میشنوید هر اتفاق هر سخن هر کار هر چیزی همه و همه هر کدوم یه زلزله ست. برای اینکه به هوش بیایم. ....خانگل زاده همه ما باید برای رفتن آماده باشیم  .حالا تا چقدر آماده ایم را خودمون میدانیم وخدا خودمان سید محسن موسوی پس همیشه بلا آنگونه که ما فکر میکنیم بلا نیست و برعکس .

اصل نوشت:
حق با فتح است یا حماس یا اینکه کدام یک کشیده است زیر لنگ آن یکی یا اینکه شروع کننده‏ی این درگیری کدام است را نمیدانم. فقط می‏دانم که اولمرت گفته است که دولت جدید را به رسمیت می‏شناسد و باراک هم گفته است که باید از ابو مازن حمایت شود. پس معادله‏ی زیر صادق است‏که
معادله نوشت:
من و تو یک دشمن مشترک داریم.
تو بی هوا صندلی زیر پای من را می‏کشی
دشمن مشترک من و تو برای تو کف می‏زند.
نتیجه نوشت:
نتیجه گیری‏های ممکن
یک: تو خائنی
دو: خائن تویی
سه: تو به هدفمان خیانت کرده ای
چهار: تو هدفمان را به دشمن فروخته ای
پنج:  .... ....... ... ....
شش: .... ..
...
..
.

اگر می­خوای بدونی، یک فعالیت، تصمیم، طرح، پرو‍ژه و یا مسئله چقدر برای کسی اهمیت دارد؛به سرمایه­ای  که برای به ثمر رسیدن آن هزینه می­کند، توجه کن. یک دانشمند، محقق، برای به ثمر رسیدن طرحش از وقت، ثروت، فرصت­های تفریحی و رفاهی می­گذره، که نشان از اهمیت پروژه­اش داره. ما برای درسِمان، فعالیت­های فوق­العاده و یا تفریح خود چقدر هزینه مالی و زمانی صرف می­کنیم؟ برای دین و آخرت چقدر؟ این هزینه نشان از اهیمت این مسئله برای ماست. امثال من به اندازه لباس پوشیدن، اتو لباس­ها و اصلاح صورت برای دین و آخرت وقت و هزینه نمی­گذارند !!! آن­هایی که ارزش وقت و سرمایه خود را می­دانند، ارزش فعالیت­هایشان را بیشتر می­دانند و بیشتر تلاش می­کنند.

کسانی که توانسته­اند با حرکت خود، دیگران را همراه کنند و به اصطلاح «انقلاب» بوجود بیاورند، کسانی بودن که برای رسیدن به هدف از پرداخت هیچ هزینه­ای دریغ نکردند. چه­گوارا و گاندی نمونه این ادعا هستند؛ این دو جوانی،‌ جان و مال خود را در راه هدف فدا کردند. در آخر نیز در مسیر انتخاب شده­شان کشته شدند. امام حسین علیه السلام و حضرت زهرا سلام الله علیها،‌ نمونه دینی و مذهب شیعی این ادعای بنده هستند که از هیچ کار و هزینه­ای برای اعتلای دین و رسالت خود، دریغ نکردند و در این راه مقدس و پاک شهید شدند.

انقلاب اسلامی ایران با رهبری حکیم فرزانه امام روح­الله موسوی خمینی رضوان الله تعالی علیه، توانست جامعه­ای نوین اسلامی را پایه­گذاری کند. برای تعالی این انقلاب مقدس، ‌هزینه­های زیادی پرداخته شد. که بزرگترین هزینه­ها‌ رنج تبعید، فشار و شهادت پسر ارشد، بود. و امام خمینی رحمة­الله­علیه  همگی را تحمل کردند. می­خواهم بدانید که امام می­توانست در قم بنشیند، آرام زندگی کند. هدف والای ایشان و آمادگی برای پرداخت سرمایه­های زندگی، در راه هدف، باعث شد ایشان حرکت کند و انقلاب عظیم قرن بیستم را رقم بزنند. شهادت آقا مصطفی خمینی رحمه­الله­علیه شاید بزرگترین ضربه نظام شاهنشاهی به امام بود. ایشان با عنایت خداوند متعال از این امتحان الهی با موفقیت گذشتند.

از آن سوی شهید هادی­نصرالله پسر ارشد سید حسن نصرالله، دبیرکل حزب­الله لبنان، یکی از هزینه­هایی است که سیدحسن­نصرالله برای اعتلای لبنان آزاد پرداخته است. سیدحسن جوانی، لذت زندگی و آرامش در کنار خانواده را فدای هدف والایش کرده است. این هزینه­ای است که بقیه نمی­توانند بپردازند. پرداخت چیزهایی که ارزش بسیار دارد،‌ جان و مال ... از این روی است که رهبران انقلاب­ها و جریان­ها، انسان­هایی فوق­العاده به نظر می­رسند.

اینکه حاضر باشی برای دست یافتن به خواسته­هایت هزینه­های گزافی را پرداخت کنی، کار هر کس نیست،‌ مرد خُودش را می­خواهد.